Biber, uz so, predstavlja temelj svjetske kuhinje, ali ovaj svakodnevni začin ima izvanrednu istoriju i mnoga skrivena svojstva.
Sve najčešće vrste, crni, bijeli i zeleni biber, potiču od jedne te iste biljke, Piper nigrum, tropske loze porijeklom iz južne Indije. Njihova razlika u boji zavisi isključivo od vremena berbe i načina obrade ploda.
Crni je sušeni, nezreo plod, bijeli je dobijen od zrele bobice kojoj je skinuta opna. Zbog svoje rijetkosti i dugog transporta karavanima, biber je u srednjem vijeku bio cijenjen poput zlata, zbog čega je i dobio nadimak „kralj začina“.
Njegova vrijednost je bila tolika da se koristio kao sredstvo plaćanja poreza i miraza, a iz tog vremena potiče i izreka „papreno skupo“. Ljutina bibera potiče od hemijskog jedinjenja piperin, koje nije samo za aromu, već je i moćan antioksidans sa značajnim protivupalnim svojstvima.
Upravo piperin aktivno pomaže u poboljšanju varenja stimulišući lučenje želudačne kiseline, a takođe značajno povećava apsorpciju vitamina i hranljivih materija iz druge hrane.
Osim toga, biber je dugo korišćen i kao prirodni konzervans jer njegovi sastojci djeluju antimikrobno, štiteći tako začinjene namirnice od kvarenja. Danas, iako je pristupačan, biber ostaje jedan od najtraženijih začina na globalnom tržištu sa Vijetnamom kao vodećim svjetskim proizvođačem.
(Glas Srpske)